‘Normale’ ongecompliceerde rouw behoeft op zich geen psychotherapeutische begeleiding. Pas als er sprake is van gecompliceerde rouw, ligt gespecialiseerde hulp voor de hand. We spreken van gecompliceerde rouw wanneer een ingrijpend verlies van iets of iemand je dermate verlamt, dat je uit jezelf niet meer weet op te staan. Je wordt overspoeld door een aanhoudend en ondraaglijk lijden. Dit kan resulteren in fysieke en psychische problemen en zo je dagelijkse leven, je huwelijk, je werk, je vriendschappen ontwrichten. Vaak ligt de basis van gecompliceerde rouw bij niet of onvoldoende hechting in de jeugd, dwz hoe minder je om wat voor redenen dan ook hebt kunnen vertrouwen op hechtingsfiguren (meestal de ouders), hoe moeilijker je in je latere leven om kunt gaan met verlies. Als je een groot verliesverleden hebt, wordt die pijn aangeraakt en geactiveerd door het nieuwe verlies.  Therapie kan dan een hele hulp zijn.

Vaak ook ontstaat gecompliceerde rouw door een gebrek aan erkenning. Dit is sowieso al een heikel punt, maar bij minder erkende rouw, ofwel schaduwrouw is het gevaar hiervoor nog veel groter. Wanneer wordt rouw niet of minder erkend? Als bijvoorbeeld de relatie met de gestorvene of het verlorene door de buitenwereld niet voldoende wordt erkend als betekenisvol (denk hierbij aan bij voorbeeld pleegouder-pleegkind, buitenechtelijke relatie, homoseksuele relatie); of de rouwende zelf  (bij voorbeeld kinderen en baby’s, mensen met een verstandelijke beperking, hoogbejaarden) of als het verlies niet belangrijk genoeg wordt geacht (zoals kinderloosheid, perinatale sterfte, geesteszieken zoals een depressie); of de omstandigheden waarin het verlies plaatsvindt moeilijk bespreekbaar zijn (echtscheiding, suïcide, alcoholisme); of als de manier waarop iemand rouwt en de tijdsduur ervan niet door de buitenwereld worden aanvaard (iemand ‘trekt zich teveel terug’ of ‘wentelt zich in zijn verdriet’ en is er nu ‘na een jaar nóg niet overheen’, of iemand heeft ‘te snel’ al een ander, ‘gaat wel heel vlug weer aan het werk’) of als het verlies een verborgen verlies is, waar bijna niemand van af weet en wat dus zo goed als onbespreekbaar is (bijvoorbeeld bij seksueel grensoverschrijdend gedrag, waarbij het slachtoffer van de dader moet zwijgen, bij het afstaan van een kind waar niemand van af wist – adoptie volgt dan vaak-, of als de geheime geliefde overlijdt).

Nooit eerder, in al die tijd, heb ik rouwen zo raak en prachtig beschreven gezien als in een vreemd genoeg praktisch onbekend gebleven gedichtje van Elisabeth Kübler-Ross:

“The reality is that you
will grieve forever. You
will not ‘get over’ the loss
of a loved one; you will
rebuild yourself around
the loss you have suffered.
You will be whole again but
you will never be the same.
Nor should you be the same
Nor would you want to.“

Een sessie duurt een uur en bedraagt €60